Ανέκδοτο

Είναι η μαμά με τον Γιαννάκη μέσα σε ένα λεωφορείο, τίγκα στον κόσμο.
Σε κάποια φάση λέει ο Γιαννάκης:
- Μαμά, θέλω να κλάσω!
- Γιαννάκη, λέει η μαμά ντροπιασμένη, υπάρχουν και άνθρωποι γύρω που σε ακούνε. Δεν θα λες θέλω να κλάσω. Θα λες θέλω να αφήσω ένα σπουργιτάκι.
Περνάει λίγη ώρα ακόμα και αρχίζει ο Γιαννάκης:
- Μαμά, μαμά, θέλω να αφήσω ένα σπουργιτάκι!
Αφήνει το »σπουργιτάκι»…
Μετά από λίγο:
- Μαμά, μαμά, θέλω να αφήσω ένα σπουργιτάκι!
Την αφήνει πάλι…
Το έκανε αυτό καμιά δεκαριά φορές.
Ο κόσμος είχε ψοφήσει από την βρώμα.
Ξαναρχίζει ο Γιαννάκης:
- Μαμά, μαμά, θέλω να αφήσω ένα σπουργιτάκι!
Πετάγεται ένας κύριος:
- Γιαννάκη, άμα αφήσεις άλλο σπουργιτάκι, θα σου γ@μήσω την φωλίτσα!!!