Ο άντρας λάτρευε τη γυναίκα και της το έδειχνε με κάθε ευκαιρία…
Η γυναίκα του ήταν όμορφη, ευαίσθητη αλλά φιλάσθενη.
Ο άνδρας χρειάστηκε να φύγει στον πόλεμο,
Προσευχόταν καθημερινά να τον αφήσει ο Θεός να ζήσει για να γυρίσει
ξανά στην πολυαγαπημένη του γυναίκα.
Όλη του η σκέψη ήταν να την σφίξει στην αγκαλιά του κι αυτό του έδινε
κουράγιο να αντέξει την πείνα, το κρύο και τους τραυματισμούς.
Όταν τέλειωσε ο πόλεμος, γεμάτος χαρά ξεκίνησε για το σπίτι του.
Στο δρόμο όμως συνάντησε ένα οικογενειακό φίλο που τον συλληπήθηκε
για την συμφορά που τους βρήκε.
«Ποια συμφορά;» ρώτησε αυτός όλος ανησυχία.
«Δεν το έμαθες; Η γυναίκα σου έπαθε μια μολυσματική ασθένεια
και έχει παραμορφωθεί το πρόσωπο της».
Ο άνδρας κάθισε στη μέση του δρόμου και έκλαψε πικρά.
Όταν έφτασε στο σπίτι του αργότερα το απόγευμα, η γυναίκα του κατάλαβε
πως ο αγαπημένος της είχε χάσει το φως του ...
Νόμιζε πως είχε τυφλωθεί στον πόλεμο σε κάποια μάχη ...
Τον αγκάλιασε όμως με την ίδια αγάπη και έζησαν ευτυχισμένοι για 15 χρόνια.
Μετά η γυναίκα πέθανε και ο άνδρας αφού της έκλεισε τα μάτια, άνοιξε τα δικά του ! ! !
Για 15 ολόκληρα χρόνια υποκρίθηκε τον τυφλό για να μην την πληγώσει ...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Θέλω να πω ότι: