Τελικά με τι μπορούμε να παρομοιάσουμε τις γυναίκες

Κατά καιρούς ακούγονται πολλά κλισέ. Οι γυναίκες είναι σαν τα γραμματόσημα, όσο τις φτύνεις τόσο κολλάνε,

οι γυναίκες είναι σαν τα γραμματόσημα, όσο τις γλύφεις τόσο κολλάνε (βελτιωμένη έκδοση του παραπάνω),

οι γυναίκες είναι σαν τα πλακάκια, αν τις στρώσεις καλά τις πατάς για μια ζωή,

οι γυναίκες είναι σαν τα λεωφορεία, αν φύγει μια, έρχεται πάντα η επόμενη κτλ, κτλ.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν υπεραπλουστεύσεις και γενικότητες.

Την μια και μοναδική αλήθεια που άκουσα δια στόματος φίλης μου, θα την μοιραστώ μαζί σας για να ξέρετε και εσείς να μην φτύνετε ή περιμένετε άδικα.

Οι γυναίκες είναι σαν τις θέσεις για παρκάρισμα. Και εξηγώ:

Υπάρχουν πολλών ειδών θέσεις για παρκάρισμα. Μικρές, μεγάλες, καλές, κακές, νόμιμες, παράνομες, επί πληρωμή ή όχι.

    Άλλη θέση ψάχνεις αν έχεις mini coοper, άλλη αν έχεις Α6.

    Και βέβαια αν έχεις mini coοper μια χαρά χωράς σε μια θέση που θα χωρούσε το Α6, αλλά πάντα περισσεύει αρκετός χώρος για να παρκάρει ένας ακόμα, ακόμη και αν χρειαστεί να σε στριμώξει λίγο. Αν έχεις πάλι Α6 και πας να παρκάρεις σε μια θέση που χωράει μόνο mini cooper, μπορεί μεν να το βάλεις αλλά πάντα θα περισσεύει κάτι ή η μούρη ή ο κώλος του αυτοκινήτου, και θα είσαι μέσα στην αγωνία μην στο φάει κανένας απρόσεκτος οδηγός και θα ψάχνεις για μια καλύτερη θέση, που να χωράς άνετα βρε παιδί μου.

    Υπάρχουν θέσεις παρκαρίσματος που είναι καλές (πρώτη μούρη από εκεί που σκοπεύεις να πας), και άλλες που είναι κακές, 10 τετράγωνα μακριά, που αναθεματίζεις την ώρα και την στιγμή που πήρες το αμάξι σου).

    Οι καλές είναι εξ ορισμού πιασμένες. Για να βρεις μια πρέπει να την αφήσει κάποιος άλλος. Παρότι μπορεί να έχεις όλη την καλή διάθεση να βρεις μια καλή θέση, μπορεί μετά από κάποιο σημείο που κάνεις κύκλους σαν τον ινδιάνο ψάχνοντας, να απογοητευτείς και να βολευτείς με μια κακή θέση.

    Αν βρεις μια καλή θέση και είναι ελεύθερη πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός γιατί υπάρχει μεγάλο ενδεχόμενο αυτή η θέση να είναι παράνομη. (π.χ. επιτρέπεται μόνο για υπαλλήλους της τάδε εταιρίας).

    Σε αυτές τις περιπτώσεις σε τρώει το άγχος και φροντίζεις να μην κάτσεις πολύ, γιατί με μαθηματική ακρίβεια τρως κλήση, αν δεν σου σηκώσουν και το αμάξι δηλαδή.

    Αν βρεις μια καλή θέση και είναι ελεύθερη και νόμιμη, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι επί πληρωμή.

    Σε αυτήν την περίπτωση νιώθεις πάντα ότι σου πιάνουν λίγο τον κώλο, αλλά «τι να κάνεις; η ανάγκη βλέπεις».

    Μπορείς πάντα να διπλοπαρκάρεις, αλλά να ξέρεις ότι μετά θα καταλήξεις με γρατσουνιές από κλειδιά στο αμάξι σου, και τελικά θα σου βγει μια περιουσία να το ξαναβάψεις το ρημάδι.

    Είναι γνωστό ότι το να βρεις ‘παρκινγκ’ είναι τόσο θέμα γνώσης, όσο και θέμα τύχης.

    Τι να κάνουμε, υπάρχουν μερικοί γουρλήδες που βρίσκουν αμέσως, και άλλοι που μια ζωή ψάχνουν.

    Τέλος, δεν φτάνει όταν δεις μια θέση να βγάλεις αλάρμ και να πας με το πάσο σου. Πρέπει να είσαι γρήγορος και μάγκας, γιατί αλλιώς θα βρεθεί κάποιος άλλος να στην φάει μέσα από τα χέρια και θα καταλήξετε να πλακώνεστε.