Η ιστορία της Κόκα-Κόλα

 
Όλα ξεκίνησαν το 1886, όταν ο Ντοκ Τζον Πέμπερτον, φαρμακοποιός και χημικός στον βιομηχανικό τομέα, δημιούργησε ένα μίγμα μη οινοπνευματώδους ποτού.Ο Πέμπερτον κατάφερε να βρει το ποτό με την ιδανική γεύση, το οποίο περιείχε, πολλή ζάχαρη, φύλλα κόκας και καρύδια κόλας.
Την πρώτη βδομάδα που βγήκε στο εμπόριο και πουλιόταν στα "στέκια" των παγωτών για 5 σεντς το ποτήρι, το αγόρασαν μόλις 13 πελάτες. Το 1888 ο Πέμπερτον, πούλησε την εταιρία του στον επιχειρηματία Έιζα Κάντλερ από την Ατλάντα, ο οποίος την εκμεταλλεύτηκε αρχικά με συνεταίρους και αργότερα μόνος του. Το ποσό που είχε δαπανήσει για την αγορά της δεν ήταν πάνω από 2.300 δολάρια. Αυτό που έκανε αρχικά ήταν να ξεκινήσει μια μεγάλη εκστρατεία για την προώθηση του προϊόντος του στην ΗΠΑ, ενώ από το 1892 χρησιμοποίησε ένα σύστημα κουπονιών, η επίδειξη των οποίων έδινε στον πελάτη το δικαίωμα ενός ποτηριού Κόκα-κόλα δωρεάν. Το 1895 πουλιόταν σε όλες τις ΗΠΑ και για να γίνει πρακτικά πιο εμπορεύσιμη άρχισε να την συσκευάζει σε μπουκάλια, παραχωρώντας δικαιώματα εμφιάλωσης σε τρίτους.
Μαζί με την επιτυχία ήρθαν και οι επιθέσεις. Το αναψυκτικό κατηγορήθηκε ότι λόγω της περιεκτικότητας του σε κόκα, οδηγεί στην εξάρτηση, με αποτέλεσμα το 1901 να τετραπλασιαστεί η ποσότητα της καφεΐνης και να μειωθεί η κόκα. Το 1903 ο Κάντλερ παρήγγειλε στον μεγαλύτερο παραγωγό κοκαΐνης των ΗΠΑ να αναπτύξει μια μέθοδο παρασκευής "ντε-κοκαΐνέ" Κόκα-Κόλα, χωρίς ίχνος κοκαΐνης. Μέτα τον θάνατο του Κάντλερ η οικογένεια του πούλησε την επιχείρηση προς 25 εκατομμύρια δολάρια σε έναν τραπεζικό όμιλο της Ατλάντα. Ο νέος πρόεδρος της Κόκα-Κόλα, Ρόμπερτ Γούντραφ, για να διασφαλίσει το μυστικό της σύνθεσης της, έκλεισε την συνταγή σε διπλοσφράγιστη τραπεζική θυρίδα. Μόνο δυο στελέχη της επιχείρησης, η ταυτότητα των οποίων παρέμενε μυστική, γνώριζαν τα συστατικά και τις αναλογίες. Τα ίδια άτομα μέχρι σήμερα, δεν επιτρέπεται ποτέ να μπαίνουν στο ίδιο αεροπλάνο.

http://antikairoi.blogspot.com