Συσκευή αορατότητας, ετοιμάζουν οι Κινέζοι.

Την συρρίκνωση αντικειμένων κάνοντας τα να μοιάζουν πολύ μικρότερα, ανακοίνωσαν ότι πέτυχαν κινέζοι ερευνητές. Οπως αναφέρει η σχετική μελέτη τους, στο "Applied Physics Letters", ο επόμενος στόχος τους είναι η "εξαφάνιση" των αντικειμένων.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Νακίνγκ, εξηγούν ότι η συρρίκνωση, έγινε εφικτή χάρη στον έλεγχο του τρόπου που το φως "καμπυλώνει" γύρω από ένα αντικείμενο. Ο έλεγχος αυτός γίνεται μέσω μίας συσκευής βασισμένης στην χρήση "μετα-υλικών", που δημιουργούν οφθαλμαπάτη.

Οπως αναφέρεται στην μελέτη "δημιουργήσαμε οκτώ ομόκεντρους κύκλους ύψους 12 χιλιοστών ο καθένας, από τους οποίους όταν περνάνε τα κύματα φωτός "κάμπτονται" και και συμπιέζονται για να αποσυμπιεστούν ξανά όταν φτάσουν στον εσωτερικό δακτύλιο. Με αυτόν τον τρόπο, προκαλείται η οπτική ψευδαίσθηση στον παρατηρητή, ότι η εικόνα του αντικειμένου γίνεται μικρότερη".

Και προσθέτουν ότι "το φαινόμενο της ονομαζόμενης οπτικής μετασχηματισμού, μπορεί δυνητικά να εξαφανίσει ένα αντικείμενο κάνοντάς το "αόρατο".

Το Πεντάγωνο χρηματοδοτεί έρευνα για την αορατότητα!

 Ο Καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, Michio Kaku ο οποίος πρώτος μίλησε ανοιχτά στο κοινό για την ηλιακή καταιγίδα που αναμένεται να συμβεί στη Γη το Σεπτέμβριο του 2012, αλλά και για τους τρεις τύπους εξωγήινων πολιτισμών που υπάρχουν στο σύμπαν, παίρνει θέση και για το θέμα της αορατότητας.

"Κάναμε όλοι λάθος για την αορατότητα!"
Ο καθηγητής Kaku, κάνοντας την αυτοκριτική του για το θέμα αυτό, ομολογεί κάτι που πολλοί έλληνες επιστήμονες, δεν έχουν ποτέ τολμήσει: παραδέχεται πως έκανε λάθος!!!

Michio Kaku: Πριν δύο χρόνια νομίζαμε ότι ήταν αδύνατο να καταφέρουμε κάποτε την αορατότητα. Μάλιστα στο μάθημά μου στο Πανεπιστήμιο θα έλεγα στους μαθητές μου ότι θα ήταν αδύνατο ένα φως να περιβάλλει ένα αντικείμενο και να επαναδιαμορφωθεί στην άλλη πλευρά. Λοιπόν, έκανα λάθος. Μάλιστα, όλα τα βιβλία Φυσικής που υπάρχουν στον πλανήτη Γη κάνουν λάθος.

Πριν δύο χρόνια το κατάφεραν στο Πανεπιστήμιο Duke: με ενέργεια μικροκυμάτων πήραν ένα αντικείμενο, έδειξαν ότι μπορούν να λυγίσουν τα μικροκύματα γύρω από το αντικείμενο και να επανα-διαμορφωθούν στην άλλη πλευρά, σαν να μην είναι καθόλου εκεί. Και το ίδιο έγινε επίσης πριν έξι μήνες με ορατό φως. Σκεφτείτε το: μπορούμε να πάρουμε ένα αντικείμενο και να το εξαφανίσουμε ακριβώς όπως γίνεται στις ταινίες.».

Ωστόσο, ο καθηγητής εμφανίζεται διστακτικός ως προς το πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το βήμα, και δίνει την ακόλουθη διευκρίνιση: «Είναι δύσκολο να πούμε με βεβαιότητα αν θα πραγματοποιηθεί η κατασκευή ενός μανδύα αορατότητας, αλλά εκτιμούμε ότι ο κύλινδρος αορατότητας είναι πιθανό να υλοποιηθεί μέσα στις επόμενες δεκαετίες.»

Η έρευνα για την αορατότητα χρηματοδοτείται από το Πεντάγωνο.
Η έρευνα για την αορατότητα συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, και έχει εντυπωσιακά αποτελέσματα. Αποκτά, όμως, ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον αν αναλογιστούμε ποιος οργανισμός έχει αναλάβει τη χρηματοδότησή της. Ο Michio Kaku, εξηγεί το γιατί:

Michio Kaku: Η έρευνα χρηματοδοτείται από το Πεντάγωνο (Η.Π.Α.). Δεν είναι ανόητοι. Βλέπουν τις τεράστιες δυνατότητες αυτής της τεχνολογίας που απέχει όμως λίγες δεκαετίες. Ρίχνοντας λοιπόν το κατάλληλο φως στο αντικείμενο γίνεται αόρατο εσωτερικά. Γνωρίζουν τα τεράστια πλεονεκτήματα που θα αποκτήσουν αν έχουν αόρατους στρατιώτες, αόρατα ελικόπτερα, κλπ.

Η είδηση για τη δημιουργία του πρώτου μανδύα αορατότητας από το Πανεπιστήμιο Duke στις Η.Π.Α, έχει προκαλέσει παγκόσμιο ενδιαφέρον!

Το pyles.tv και η Όλγα Τάντου, επικοινώνησαν με τον επικεφαλής της έρευνας David R. Smith, ο οποίος είναι Καθηγητής Ηλεκτρονικής και Εφαρμογής Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο Duke.

"Πράγματι, δημιουργήσαμε τον μανδύα αορατότητας!"


Όλγα Τάντου: Καθηγητά Σμιθ, είστε ο άνθρωπος που κατάφερε το ακατόρθωτο! Αποδείξατε ότι οι ιστορίες επιστημονικής φαντασίας σχετικά με την αορατότητα ανήκουν στο παρελθόν, και αυτό χάριν στην έρευνά σας, σύμφωνα με την οποία, η αορατότητα δεν είναι πλέον ένα όνειρο, αλλά είναι επιστημονικά δυνατή. Θα ήθελα να μας μιλήσετε για την έρευνά σας.

David R. Smith: Ο αρχικός σκοπός της έρευνάς μας δεν ήταν να πραγματοποιήσουμε την αορατότητα, αλλά αρχίσαμε να επεξεργαζόμαστε διάφορα υλικά που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για να δούμε τι θα προκύψει. Τα υλικά που επεξεργαστήκαμε είχαν ιδιότητες διαφορετικές από αυτές που έχουμε συνηθίσει.

Αν στην πραγματικότητα σκεφτούμε την έννοια της αορατότητας, και έπειτα εφαρμόσουμε το συνδυασμό που δημιουργήσαμε, και εφόσον κάνουμε σωστά την εφαρμογή, τότε ειλικρινά προκύπτει ένας μανδύας αορατότητας!

Το δύσκολο είναι στο να καταφέρει κάποιος να δημιουργήσει τα κατάλληλα υλικά, και εδώ είναι που η ομάδα μας έκανε τη διαφορά και παρήγαγε υλικά που είναι εξαιρετικά δύσκολο εώς και αδύνατο να τα φτιάξει κάποιος άλλος. Έτσι «φτιάξαμε την συνταγή μας» και πλέον έχουμε τη δυνατότητα σε συχνότητες μικροκυμάτων να παράγουμε αορατότητα. Το εργαστήριό μας έχει φτιάξει το βασικό σχεδιασμό που απαιτείται για αυτό.

Πότε θα μπορεί ο άνθρωπος να γίνεται αόρατος όποτε το επιθυμεί;
Όλγα Τάντου: Πώς λειτουργεί ο μανδύας αορατότητας;

 

 David R. Smith: Αυτό που κάνει είναι να δέχεται ακτίνες φωτός και ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, οι οποίες στη συνέχεια περιβάλλουν ένα αντικείμενο, το οποίο έπειτα γίνεται αόρατο. Ας υποθέσουμε ότι έχετε ένα αντικείμενο και θέλετε να το «εξαφανίσετε». Το τοποθετείτε μέσα στον μηχανισμό μας, τα μικροκύματα εισέρχονται από τη μία πλευρά, και έπειτα διασπώνται και επανενώνονται στην άλλη πλευρά.

Αν στέκεσαι πίσω από τον μανδύα δεν βλέπεις κάποια αντανάκλαση, ενώ αν στέκεσαι μπροστά του φαίνεται σαν να διαπερνούν απλώς μικροκύματα. Από όποια πλευρά παρατήρησης και οπτική γωνία το παρακολουθεί κάποιος, δεν βλέπει ούτε το αντικείμενο ούτε τον μανδύα. Και τα δύο είναι αόρατα.

Όλγα Τάντου: Εκτιμάτε ότι στο μέλλον θα είναι δυνατό και ο άνθρωπος να γίνει αόρατος; Και αν ναι, σε πόσα χρόνια από τώρα, και κάτω από ποιες συνθήκες θα γίνει αυτό;

David R. Smith: Αυτό είναι το δύσκολο ερώτημα. Κάτι που πρέπει να έχουμε υπόψη μας είναι ότι το καταφέραμε αυτό σε συχνότητες μικροκυμάτων που απέχουν από τις συχνότητες που μπορούμε να αντιληφθούμε. Και παρόλο που μπορούμε να μεταφέρουμε τα υλικά μας από την μία κλίμακα στην άλλη, η συμπεριφορά τους δεν θα είναι η ίδια. Επομένως, είναι ειλικρινά πολύ πιο δύσκολο να κατασκευάσουμε έναν μανδύα αορατότητας ο οποίος θα καθιστά τα αντικείμενα αόρατα στις συνήθεις ακτίνες φωτός. Αυτές δηλαδή που μπορούμε να τις δούμε.

Ενώ λοιπόν εκτιμώ ότι έχουμε λόγους για να είμαστε αισιόδοξοι, δεν βλέπω πιθανό στο άμεσο μέλλον να κατασκευάζεται ο μανδύας που με ρωτήσατε. Μέχρι τότε έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλά προβλήματα. Μας ενθουσιάζει το να επιλύσουμε αυτά τα προβλήματα, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει άμεσα. Διστάζω να πω κάποια συγκεκριμένη ημερομηνία. Συζητάμε για κάποιες δεκαετίες από τώρα, και όχι μέσα στα επόμενα χρόνια. 

http://peri-planomenos.blogspot.com