Ένας ρομαντικός του ποδοσφαίρου

Φίλες και φίλοι από σήμερα εγκαινιάζεται η στήλη του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ που στόχο θα έχει πρωτίστως την ενημέρωση για τα τεκταινόμενα στην ομάδα του Πειραιά και κατ΄ επέκταση του ελληνικού ποδοσφαίρου, δίχως ακρότητες ή παρωπίδες αλλά με αντικειμενικότητα πιάνοντας πάντα των παλμό των γεγονότων με την γλώσσα της αλήθειας. 

Ξεκίνημα λοιπόν με «el clasico« ντέρμπυ αιωνίων, ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ vs ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, δυστυχώς για ακόμα μια χρονιά τα όργανα ξεκίνησαν από νωρίς από την 1^η κιόλας αγωνιστική παράπονα για την διαιτησία ανακοινώσεις των ομάδων, με τα γεγονότα να κορυφώνονται την 2^η αγωνιστική!!!!! Με το περιβόητο πια πέναλτι του Δαλούκα. Βαδίζουμε ήδη στην 8^η αγωνιστική ημέρα και κάθε εβδομάδα Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός αναλώνονται σε εκατέρωθεν ανακοινώσεις για τον ποιον ευνόησε λιγότερο η περισσότερο η διαιτησία. Από την μια μεριά λοιπόν οι δύο μεγάλοι του ελληνικού ποδοσφαίρου και στην μέση ο κόσμος δέσμιος όλων αυτών των γεγονότων δίχως να έχει την δυνατότητα να βροντοφωνάξει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΕΛΟΣ. 

Χρόνια τώρα κάθε εβδομάδα πριν το ντέρμπυ ακούμε στα ραδιόφωνα κυρίως όλους εμάς να ασχολούμαστε σχεδόν πάντα για τα έξω αγωνιστικά και ποτέ για το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, στο επίκεντρο ποιος θα είναι ο άρχοντας του αγώνα και έτσι αρχίζει ένα ατελείωτο παιχνίδι από όλους « πράσινους και κόκκινους « για το ποιον ευνόησε λιγότερο η περισσότερο, ή ποιον είχε ευνοήσει κατά το παρελθόν.

Δυστυχώς με όλα αυτά έχουμε χάσει την ουσία, για ακόμα μια χρονιά, σε ένα τόσο μεγάλο παιχνίδι δεν θα υπάρχουν φίλαθλοι των δυο ομάδων (το ίδιο θα συμβεί και στο Καραϊσκάκη) το ποδόσφαιρο είναι γιορτή η καλύτερα ήταν γιορτή γιατί τώρα είναι ΜΑΧΗ μια μάχη όμως που δεν έχει ποτέ νικητή αλλά πάντα ηττημένο. Μου έλεγε ο πατέρας μου ότι πήγαινε στο γήπεδο είτε στη Λεωφόρο είτε στο Καραϊσκάκη με φίλους του Παναθηναϊκού που ήταν και δικοί του φίλοι με τα διακριτικά της αγαπημένης τους ομάδας, κάθονταν δίπλα δίπλα και στο τέλος έφευγαν όλοι μαζί κάνοντας και την σχετική καζούρα ο ένας στον άλλο και τον κοιτούσα καλά καλά λες και μου μιλούσε σε άλλη γλώσσα μπα, αποκλείεται με δουλεύει έλεγα. Έχω την ανάγκη και εγώ να πάω στο ΟΑΚΑ, στην Τούμπα στο Χαριλάου κ.α με τον 7 χρόνο γιο μου με το κασκόλ και την σημαία του Ολυμπιακού αλλά δυστυχώς με την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί ούτε ο γιος του γιού μου!!!!! δεν θα έχει αυτή την χαρά. 

Δεν θα ξεχάσω πριν 3 χρόνια πρέπει να ήταν όταν ο Σωτήρης Νίνης στο πρώτο του ντέρμπυ Ολυμπιακού Παναθηναϊκού στο Καραϊσκάκη βγαίνοντας ως αλλαγή από το παιχνίδι σηκώθηκε ένα ολόκληρο γήπεδο να τον χειροκροτήσει ( εκτός των οργανωμένων) δυστυχώς όμως η κίνηση αυτή πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων και της τηλεόρασης ,ένα μικρό γεγονός αλλά με τόση μεγάλη σημασία δείχνει ότι ο έλληνας φίλαθλος έχει ποδοσφαιρική παιδεία έχει κριτική ικανότητα και μπορεί και αναγνωρίζει έστω και αν πρόκειται για αντίπαλο. Στο χέρι όλων μας είναι, εμείς έχουμε την δύναμη ο κόσμος όχι οι άλλοι.

Ας….. είναι εύχομαι ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΚΑΝΟΥΝ πριν από ένα μεγάλο ντέρμπυ αιωνίων να γίνει ένα καλό παιχνίδι και ας κερδίσει ο καλύτερος .

http://sundaysportstories.blogspot.com