Πλάι μας γεννιέται η ελπίδα…

Μ. ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ
Η Οραματίστρια

Η προσωπικότητά της εμπνέει κοινωνικές αξίες και ανθρωπιστικά ιδεώδη. Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη αποδεικνύει με αφοσίωση τα είκοσι τελευταία χρόνια, ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία μπορεί να επιτελέσει ένα πρωτοπόρο, my way κοινωνικό έργο.


“Aπό μικρή πίστευα πως ο κάθε άνθρωπος στο μέτρο των δυνατοτήτων του, έχει χρέος να προσφέρει στους γύρω του. Να είναι αυτό που ο λαός λέει απλά – “χρήσιμος στην κοινωνία”.

Ποτέ δεν έβαλα τον εαυτό μου στο κέντρο του κόσμου.

Κι όταν έτσι ξεκινάς τη σκέψη σου πως δε σου οφείλουν, αλλά οφείλεις, η προσφορά γίνεται για σένα αυτονόητη.

Γίνεται στάση ζωής, τρόπος συμπεριφοράς και σκέψης.

Αυτό που κάνω δεν το θεωρώ φιλανθρωπία.

Πιστεύω ότι όλοι έχουμε χρέος να αφήσουμε στο πέρασμά μας ένα κομμάτι ανθρωπιάς.

Δεν επαναπαύομαι με το να στείλω απρόσωπα βοήθεια.

Προτιμώ να πηγαίνω επί τόπου, εκεί όπου με καλούν οι συνάνθρωποί μου και να τους συμπαραστέκομαι.

Γι” αυτό πηγαίνω πολλές φορές στις Μονάδες Θεραπείας, για να βρίσκομαι κοντά στις μητέρες που αγωνιούν και στα παιδιά που δίνουν μάχη για τη ζωή”, αναφέρει η Μαριάννα Βαρδινογιάννη.

Αεικίνητη και επίμονη, μετατρέπει τον ανθρωπισμό σε δημιουργία και πόνημα ζωής.

Η μοναδική Ελληνίδα που κατάφερε να συνδέσει τόσο στενά το όνομά της με τις κοινωφελείς πρωτοβουλίες , τη φιλανθρωπία και την έμπρακτη αλληλεγγύη.

Το 1990 «γέννησε» την Ελπίδα, ενώ έκτοτε επί δύο ολόκληρες δεκαετίες ακολουθεί πιστά το προσωπικό της όραμα.

Η Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Ουνέσκο, έχει τιμηθεί με τους Τίτλους της «Αρχόντισσας του Θρόνου» από το Πατριαρχείο της Αιγύπτου και της “Ιππότη του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής” από το γαλλικό κράτος.

Σε εποχές  που οι μύθοι για σύγχρονες «Μητέρες Τερέζες» ακούγονται σε πολλούς ξεφτισμένοι, η ίδια κόβει την κορδέλα του πρώτου Ογκολογικού Νοσοκομείου για παιδιά στα Βαλκάνια.

“Το νοσοκομείο ήταν για μένα ένα χρέος κι ένα έργο ζωής, ήταν ταυτόχρονα μία μόνο μάχη που κερδήθηκε στον αγώνα κοντά στα παιδιά.

Έπονται κι άλλες.

Αλλά προτιμώ να μιλήσω με έργα παρά με λόγια, όπως πάντοτε έκανα”, θα δηλώσει με συγκίνηση.

Η μεγαλόθυμη προσωπικότητα της Μαριάννας Βαρδινογιάννη ξεφεύγει από τα στερεότυπα δόγματα περί «φιλανθρωπίας του καναπέ».

Επισκέπτεται με στοργή τα παιδικά δωμάτια των παιδιών, μοιράζεται προσωπικά τις καθημερινές μάχες των άρρωστων παιδιών και των οικογενειών τους, βρίσκεται στο πλευρό των πληγέντων από τις πυρκαγιές, πραγματώνει πολιτιστικό έργο στην Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και κατορθώνει να στρατεύσει στην κοινωνική της προσπάθεια κορυφαίες προσωπικότητες.

Ιστορικό


Γεννήθηκε στην Αθήνα, ενώ κατάγεται από το Άστρος Κυνουρίας.

Η μητέρα της γεννήθηκε στην Ερμιόνη, ενώ ο πατέρας της, Γεώργιος Μπουρνάκης κατάγεται από την περιοχή της Σαμπατικής.

Νεαρή ακόμη, σε ηλικία δεκαέξι μόλις ετών, η ίδια γνωρίζει τον μετέπειτα σύζυγό της, Βαρδή Βαρδινογιάννη. Λίγα χρόνια αργότερα οι δυο τους παντρεύονται.

Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη αποκτά το πρώτο της παιδί στα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής της. Σήμερα είναι μητέρα πέντε παιδιών και απολαμβάνει την οικογενειακή θαλπωρή με έντεκα εγγόνια.

Το ζευγάρι Βαρδή και Μαριάννας Βαρδινογιάννη μετρά πέντε δεκαετίες κοινής συμβίωσης.

Τα προηγούμενα χρόνια, πριν την ίδρυση της «Ελπίδας» και την ενασχόλησή της με το φιλανθρωπικό έργο, τα παιδιά της διαδραματίζουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή της.

Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη παλιότερα, είχε αναφερθεί σε μια αρμονικά ιεραρχημένη δομή προτεραιοτήτων στη ζωή της: «ένας άνθρωπος νιώθει ολοκληρωμένος όταν εκτιμάει την αγάπη, τη συντροφικότητα και το θείο δώρο της μητρότητας και της πατρότητας», είχε δηλώσει.

Ακόμη και σήμερα, τα περισσότερα σαββατοκύριακα του χρόνου, όταν δεν απουσιάζει σε κοινωνικές υποχρεώσεις, φροντίζει να περνά οικογενειακές στιγμές στο σπίτι της Εκάλης, με τα παιδιά και τα εγγόνια της.

«Μητέρα πέντε παιδιών, με έντεκα εγγόνια ξέρει να κοιτά τα παιδικά μάτια και να βλέπει μέσα σ” αυτά την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο με υγεία και ειρήνη, κι αυτός ήταν ο στόχος της, η πυξίδα της, στα δέκα χρόνια του αγώνα για το νοσοκομείο, που τώρα, πανέτοιμο, περιμένει να δώσει την ελπίδα, και τη θεραπεία στα άρρωστα παιδιά…», θα αναφέρει για την Μαριάννα Βαρδινογιάννη ο κ. Παπασάβας, Διοικητής του Α’ Ογκολογικού Νοσοκομείου για παιδιά τον Οκτώβριο του 2010. Η κυρία Βαρδινογιάννη ανταποκρίνεται με συγκίνηση.

Σε χρόνους παράλληλους με τον οικογενειακό της βίο, η Μαριάννα Βαρδινογιάννη εκδήλωσε από μικρή την αγάπη της για τα γράμματα και τον πολιτισμό.

Αργότερα η ίδια θα αποκτήσει δύο πτυχία, ένα στις θετικές κι ένα στις ανθρωπιστικές επιστήμες.

Προηγήθηκε το πτυχίο ανωτάτων σπουδών στα Οικονομικά, ενώ ακολούθησε το δίπλωμα στην Ιστορία της Τέχνης.

Η αγάπη της για το αντικείμενο των πολιτισμικών σπουδών μάλιστα, της χάρισε -αρκετά χρόνια μετά- τον τίτλο της υποψήφια Διδάκτωρ Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Sheffield του Ηνωμένου Βασιλείου.

Ιδιαίτερα καλλιεργημένη, η Μαριάννα Βαρδινογιάννη μαθαίνει απταίστως αγγλικά και γαλλικά.

Κοινωνική αλληλεγγύη σημαίνει να προσφέρεις τον εαυτό σου



Η μεγάλη κυρία της οικογένειας Βαρδινογιάννη, κατάφερε να ξεφύγει από την εικόνα της φιλανθρωπίας που ταυτίζεται μονάχα με τα καλλιτεχνικά γκαλά.

Η ίδια μάλιστα, προσδίδει στην έννοια της κοινωνικής αλληλεγγύης μια ολόκληρη στάση ζωής.

Η προσωπική της φιλοσοφία ζωής και δράσης, απέχει από στερεότυπες κοινωνικές συμβάσεις, ενώ πρεσβεύει ουσιαστικές ανθρωπιστικές αξίες.

Μέσα από το πολύτιμο έργο της, η κοσμική φιλανθρωπία μοιάζει κενόδοξη.

«Η φιλανθρωπία για μένα προσωπικά δεν είναι φιλανθρωπία, τη θεωρώ κοινωνική αλληλεγγύη.

Πιστεύω ότι το να στρατεύεσαι σε έναν σκοπό δεν είναι να πάρεις ένα τσεκ να το δώσεις και να πεις φτιάξτε αυτό ή το άλλο, αυτό θα μπορούσε να το κάνει ο κάθε ένας που έχει την οικονομική άνεση.

Πιστεύω ότι η κοινωνική αλληλεγγύη είναι να είσαι κοντά στους ανθρώπους που υποφέρουν.

Πιστεύω ότι πρέπει να προσφέρεις τον εαυτό σου, εθελοντική δουλειά, δεν είναι το χρήμα.

Το να δώσεις χρήματα, όπως ξέρετε, τα τελευταία χρόνια έχουν δοθεί τόσα πολλά χρήματα για διάφορες καταστροφές της χώρας μας και τίποτα δεν έχει υλοποιηθεί.

Πιστεύω ότι πρέπει να είσαι δίπλα στο συνάνθρωπό σου, πρέπει να προσφέρεις.

Για μένα πάντα το πιστεύω μου ήταν ότι επειδή η ζωή μου έφερε ορισμένα πράγματα που ποτέ δεν τα επεδίωξα, ειλικρινά, όμως πιστεύω ότι όταν ο Θεός σου έχει δώσει τόσα πολλά και υπάρχουν άνθρωποι που δεν είχαν αυτή την τύχη, πρέπει να επιστρέφεις πίσω ορισμένα πράγματα από αυτά για να μπορείς να τους κάνεις ευτυχισμένους, όσο μπορείς.

Ή μπορεί να απαλύνεις τον πόνο τους, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση που είναι τα παιδιά της «Ελπίδας»…», θα δηλώσει με ειλικρίνεια την περασμένη χρονιά, επιχειρώντας έναν συνοπτικό πρώτο απολογισμό του έργου της.

Η προσπάθειά της αντίστοιχα, χαίρει συλλογικής αναγνώρισης και κοινωνικής αποδοχής.

Αρκετοί πολίτες ή και δημοσιογράφοι της αποδίδουν επαινετικά τον τίτλο «Η Μαριάννα της Ελλάδας».

Το όνομα και οι φωτογραφίες της δημοσιεύονται τακτικά στον Τύπο της χώρας.

Ένα παζλ με... «καλές πράξεις»


Οι δράσεις της συνθέτουν ένα τεράστιο «παζλ» αλληλοσυμπληρούμενων δράσεων κοινωνικού χαρακτήρα.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα, η κοινωνική αλληλεγγύη, η εκπαίδευση, η φτώχεια, η εκμετάλλευση και η κακοποίηση παιδιών, ο διάλογος ανάμεσα σε πολιτισμούς, η αειφόρος ανάπτυξη αποτελούν ενδεικτικούς τομείς της ανθρωπιστικής της δράσης.

Προκειμένου να επιτύχει τους στόχους της, η Μαριάννα Βαρδινογιάννη πρωταγωνιστεί με επιτυχία σε διεθνείς πρωτοβουλίες, δραστηριοποιείται ενεργά ως μέλος διοικητικών συμβουλίων διεθνών ανθρωπιστικών και πολιτιστικών ιδρυμάτων και φορέων κ.α.

Η Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Ουνέσκο είναι Εκπρόσωπος του Γενικού Διευθυντή της Unesco για τη προώθηση των Πολιτιστικών Ολυμπιάδων διεθνώς, ενώ διατηρεί έντονους πολιτιστικούς δεσμούς με την Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.

Είναι μέλος του Αdvisory Board και έχει δημιουργήσει το Κέντρο Ελληνιστικών Σπουδών της Βιβλιοθήκης, «The Alexandria Center for Hellenistic Studies».

Το Κέντρο χρηματοδοτήθηκε από το «Βαρδινογιάννειο Ίδρυμα» και το Κοινωφελές Ίδρυμα «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης» με σκοπό την προώθηση του Ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό.
Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη βρίσκεται εκεί να το εγκαινιάσει περήφανη.

Παράλληλα με τις παραπάνω δράσεις, η ίδια αφιερώνει τη γυναικεία της ευαισθησία σε θέματα που αφορούν τα δικαιώματα της γυναίκας και του παιδιού.

Το παραπάνω ενδιαφέρον μεταφράζεται στη συμμετοχή της στο Δ.Σ. της «Suzanne Mubarak Women’ s International Peace Movement», στο Δ.Σ. του Ιnterantional Center for Missing and Exploited Children, ICMEC, στο Mentor Foundation.

Η ίδια ανήκει στα ιδρυτικά μέλη του Ιδρύματος «Φως της Αφρικής», και είναι μέλος του Συμβουλίου των Γυναικών -Ηγετών των Η.Ε. ενάντια στην εμπορία των ανθρώπων.

Μεγαλωμένη στη χώρα που γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η Μαριάννα Βαρδινογιάννη υπερασπίζεται τη διάδοση του αθλητικού και πολιτισμικού ιδεώδους.

Είναι μέλος του Προεδρικού Συμβουλίου των «Special Olympics Europe-Eurasia», μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής των Παγκόσμιων Θερινών Αγώνων «Special Olympics – Αθήνα 2011», μέλος της International Committee of the Foundation for Culture for Peace (Διεθνής Επιτροπή του Ιδρύματος για τον Πολιτισμό Ειρήνης), μέλος του Global Public Service Advisory Board στο Robert F. Wagner Graduate School of Public Service του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, μέλος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου του «Francois-Xavier Bagnoud Center for Health and Human Rights» της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Harvard, επίσημη εκπρόσωπος στην Ελλάδα του Ευρωπαϊκού Γραφείου για τα Χαμένα και Κακοποιημένα Παιδιά.

Και η ιστορία , συνεχίζεται…

Η λέξη ελπίδα, το Ίδρυμα «Ελπίδα»


Πρώτος μεγάλος σταθμός στην πορεία της είναι η Ίδρυση του Συλλόγου «Ελπίδα».

Είκοσι χρόνια πριν η Μαριάννα Βαρδινογιάννη αποφασίζει τη σύσταση ενός «Συλλόγου Παιδιών με Καρκίνο».

Η ανυστερόβουλη προσφορά της στην κοινωνική ζωή του τόπου συστήνεται και επισήμως για τη θεραπεία παιδιών που χρειάζονται μεταμόσχευση μυελού των οστών.

Η ίδια χαρίζει στον Σύλλογο το όνομα «Ελπίδα».

Η επιλογή δε γίνεται τυχαία.

Μια ομάδα ευαισθητοποιημένων γυναικών συστρατεύεται με έναν κοινό στόχο και πρωτοπόρο την κυρία Μαριάννα Βαρδινογιάννη.

Οι εκπρόσωποι του Συλλόγου θέλουν να μεταφέρουν το μήνυμα πως «η επιστήμη και το κοινωνικό ενδιαφέρον μπορούν να φωτίσουν και να αλλάξουν τη ζωή των άρρωστων παιδιών και να τη γεμίσουν με ελπίδα».


Πρωταρχικός στόχος του Συλλόγου είναι η δημιουργία μιας πρότυπης ιατρικής μονάδας Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών.

Μια μονάδα που δεν υπήρχε ως τότε στην Ελλάδα.

Η σημασία της παραπάνω ίδρυσης είναι καίρια.

Η πρωτοβουλία της κυρίας Μαριάννας Βαρδινογιάννη χαρίζει το 1993 στο Νοσοκομείο Αγία Σοφία ένα πρότυπο Κέντρο για παιδιά που νοσούν από αιματολογικά, γενετικά και κληρονομικά νοσήματα, όπως λευχαιμία, συμπαγείς όγκοι, νευροβλαστώματα, μεσογειακή αναιμία, και άλλα.

Το 1999 οι δράσεις επεκτείνονται με τα εγκαίνια ενός νέου ξενώνα για παιδιά από την Περιφέρεια της Ελλάδας με τις οικογένειές τους.

Η οδός Μικράς Ασίας 46 στο Γουδή θα αποτελέσει εφεξής των τόπο διαμονής παιδιών και γονιών για όσο διάστημα διαρκεί η θεραπεία τους στο ΜΜΜΟ και στις ογκολογικές κλινικές των νοσοκομείων «Αγία Σοφία» και «Αγλαΐα Κυριακού».

Τριάντα δίκλινα δωμάτια κι εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό με κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους παρέχουν ζεστή φιλοξενία, σπίτι και ελπίδα στις οικογένειες των παιδιών που πάσχουν από νεοπλασματικές ασθένειες.

Η θεραπεία των παιδιών διαρκεί από έξι μήνες ως κι έναν χρόνο.

Η λειτουργία του ξενώνα καλύπτει μια μεγάλη κοινωνική ανάγκη, συνδυάζει την ψυχολογική υποστήριξη με την πολύμηνη εξωνοσοκομειακή θεραπεία και απαλλάσσει τους γονείς από τα τεράστια έξοδα.

Το αίσθημα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στέκει άγρυπνο.

Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη πιστεύει σθεναρά στην αποστολή της Ελπίδας.

Η ίδια εμφανίζεται συχνά στους διαδρόμους των νοσοκομείων, επισκέπτεται  άρρωστα παιδιά, ενώ συντονίζει τις δράσεις από τα γραφεία του Συλλόγου στην οδό Πινδάρου στο Κολωνάκι.

Αναφερόμενη στο έργο της «Ελπίδας», σημειώνει:

«Όλα τα μέλη του Συλλόγου έχουν αναλάβει μία και μόνο δέσμευση, πως μέσα στον κόσμο που αλλάζει, μέσα στην νέα Ευρώπη που γεννιέται, η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή για το άρρωστο παιδί θα μείνει πάντοτε ζωντανή».

Σήμερα, η αποστολή της Ελπίδας εκπληρώνεται επάξια.

Μέσα σε δύο δεκαετίες πορείας, εκατοντάδες παιδιά κατάφεραν να θεραπευτούν και να ξεκινήσουν μια νέα ελπιδοφόρα ζωή.

Από το 1993 ως και σήμερα, περισσότερα από 350 παιδιά κατάφεραν να αποθεραπευτούν πλήρως.

Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη μοιάζει ενθαρρυμένη για τη συνέχιση του έργου της.

Η λέξη «Ελπίδα» αναβαθμίζεται στο πέρασμα του χρόνου για όλα τα μέλη του Συλλόγου, «η λέξη γίνεται δυνατότερη, αφού περιλαμβάνει την ανθρωπιά, την αλληλεγγύη, τη μεγάλη καρδιά, την σκληρή δουλειά και περικλείει στο μήνυμά της την κοινωνική στράτευση», αναφέρει το μήνυμα των μελών της Ελπίδας.

Τελικός στόχος τίθεται η δημιουργία του Πρώτου Παιδιατρικού Ογκολογικού Νοσοκομείου στην Ελλάδα, προκειμένου να καταργηθούν οριστικά οι λίστες αναμονής για τους μικρούς ασθενείς.

Τα αξιόλογα οράματα γίνονται, ευτυχώς, πραγματικότητα.

«Γιατί έστω και μια φορά στη ζωή σου αν δεις από κοντά τη θλίψη και την απορία στα μάτια ενός παιδιού με καρκίνο και νιώσεις την απελπισία των γονιών, δεν υπολογίζεις τίποτα!

Ούτε κόπο ούτε κόστος ούτε ψυχική ταλαιπωρία.

Το μόνο που θέλεις είναι να σώσεις αυτό το παιδί», έχει δηλώσει η ίδια.

Ο πρώτος θεμέλιος λίθος και το Πρώτο Ογκολογικό Νοσοκομείο


Στις 14 Οκτωβρίου 2010 ο κόσμος της θεραπείας εγκαινιάζει καινούρια όνειρα για την παιδική ψυχή και ένα προσωπικό όραμα της Μαριάννας Βαρδινογιάννη γίνεται πραγματικότητα.

Το μεγαλειώδες έργο της Πρέσβειρας Καλής Θελήσεως καθιστά την χώρα μας ανάμεσα στις πρωτοπόρους στην αντιμετώπιση του παιδικού καρκίνου.

Το πρώτο ογκολογικό νοσοκομείο για παιδιά παραδίδεται πανέτοιμο στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας μας.

Ο τρίτος κρίκος στην αλυσίδα αγάπης, μετά την ίδρυση της Μ.Μ.Μ.Ο. και του Ξενώνα παίρνει σάρκα και ζωή.

Το έργο ολοκληρώθηκε τρία χρόνια μετά την έναρξη των εργασιών ανέγερσης του.

Το 2007 όταν έμπαινε ο πρώτος θεμέλιος λίθος στο οικόπεδο του Στρατοπέδου Βαρύτη, που προσφέρθηκε από το Υπουργείο Αμύνης αποκλειστικά για την ανέγερση του Νοσοκομείου, η κυρία Βαρδινογιάννη είχε πει:

«Θεμέλιο αυτού του νοσοκομείου είναι η αγάπη. Κάθε λίθος του ένα κομμάτι καρδιάς, κάθε χώρος του ορμητήριο ελπίδας και ζωής».

Σήμερα, η Μαριάννα Βαρδινογιάννη και τα μέλη του Συλλόγου “Ελπίδα” παραδίδουν το Νοσοκομείο στην Πολιτεία με στόχο να αποτελέσει ένα Κέντρο Αριστείας για την αντιμετώπιση του παιδικού καρκίνου.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας βρίσκεται εκεί για την τελετή των εγκαινίων.

Το νέο νοσοκομείο καταλαμβάνει έκταση 14.911 τετραγωνικών μέτρων και αποτελείται από πέντε κτήρια, δυναμικότητας 138 κλινών, ενώ συνδέεται με το Νοσοκομείο “Αγία Σοφία” με αεροδιάδρομο.

Παρών φυσικά είναι ο Υπουργός Υγείας, Α. Λοβέρδος. Ο ίδιος επιβραβεύει το παράδειγμα της κυρίας Βαρδινογιάννη και αντιπαραβάλει την ελάχιστη συνεισφορά της Πολιτείας στην περάτωση του έργου. “Αντί συγχαρητηρίων σας οφείλουμε αναγνώριση, καθώς όλο το κόστος και οι προσπάθειες είναι δικές σας. Με το έξοχο παράδειγμά σας, μας καλείτε να υπερνικήσουμε τις αδυναμίες που έχουμε ως Πολιτεία και να υπηρετήσουμε αυτό το έργο”.

Λαμπεροί καλεσμένοι από όλον τον κόσμο βρίσκονται εκεί να χαιρετίσουν το σημαντικότατο επίτευγμα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

Η Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Ουνέσκο στέκει εκεί συγκινημένη.

“Εύχομαι το νοσοκομείο να γίνει για όλα τα παιδιά που θα περάσουν το κατώφλι του εφαλτήριο νίκης και τους υπόσχομαι πως θα μας βρουν στο πλευρό τους στον πιο δύσκολο αγώνα τους, στον αγώνα για την ζωή. Από σήμερα η χώρα μας γίνεται πιο ισχυρή στην μάχη κατά του καρκίνου”.

Το νέο νοσοκομείο εντάσσεται λειτουργικά και διοικητικά στο Νοσοκομείο Παίδων, Αγία Σοφία.

Η κυρία Βαρδινογιάννη ωστόσο, θα εξακολουθήσει να είναι παρούσα στη λειτουργία του Νοσοκομείου με τον δικό της τρόπο.

Η ίδια θα αναλάβει την οργάνωση της ψυχολογικής υποστήριξης των παιδιών και την εκπαίδευση του ιατρικού προσωπικού στο Χάρβαρντ και σε άλλα νοσοκομεία του εξωτερικού, προκειμένου να εξασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή κατάρτιση του ιατρικού προσωπικού για τις εξελίξεις στον χώρο του παιδικού καρκίνου.

Πέρα από τους τοίχους των νοσοκομείων, ταξίδια σε ολόκληρο τον κόσμο.

Κάθε κτήριο του Πρώτου Παιδιατρικού Ογκολογικού Νοσοκομείου στην Ελλάδα συμβολίζει μια διαφορετική ήπειρο.

Μέσα στους χώρους του, τα παιδιά που ασθενούν, αδράττουν την ευκαιρία να ταξιδέψουν σε ολόκληρο τον κόσμο με συντροφιά την φιγούρα της μικρής «Ελπίδας».

Στην είσοδο του νοσοκομείου, ένα γράμμα από την (φίλη τους) Ελπίδα, αναφέρει:

«Ένα ταξίδι στη θεραπεία με προορισμό τις Πέντε Ηπείρους».

Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη, πρωτοπόρος εμπνευστής της ιδέας, θα σημειώσει σχετικά: «… γνώμονάς μας στον σχεδιασμό του Νοσοκομείου ήταν οι πιο σύγχρονες επιστημονικές προδιαγραφές και βασικό μας μέλημα η προστασία της ευαίσθητης παιδικής ψυχής.

Έτσι το ταξίδι των παιδιών για την θεραπεία τους, γίνεται μέσα στο νοσοκομείο ένα παιδικό ταξίδι.

Κάθε κτίριο είναι και μια διαφορετική ήπειρος.

Κάθε γωνιά του και μια διαφορετική χώρα.

Με ζωγραφιές και εικόνες από μνημεία και φιγούρες φιλικές προς τα παιδιά, τολμάμε ένα παραμύθι που ψάχνει τρόπους για να διατηρήσει το χαμόγελο στα χείλη τους ακόμα και στις πιο δύσκολες ώρες.

Η αισθητική αυτή προσέγγιση και η απόδοσή της στους χώρους του νοσοκομείου θεωρείται παγκόσμια πρωτοτυπία και από όσο γνωρίζουμε δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο σε ολόκληρη την Ευρώπη…».


Στην αίθουσα προβάλλεται το βίντεο του Τάσου Μπιρσίμ με εικόνες παιδιών που ασθένησαν.

Δεκάδες εκφραστικά μάτια πίστεψαν στην «Ελπίδα» και τώρα στέλνουν ελπίδα σε ολόκληρο τον κόσμο.

Πέρα από τις επιστημονικές κατευθύνσεις, για ολοκληρωμένη διάγνωση, νοσηλεία και θεραπεία των παιδιών στο Νοσοκομείο ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στη θεραπευτική προσέγγιση του κτηριακού περιβάλλοντος.

Παντού επικρατεί διόλου τυχαία, μια παραμυθένια ατμόσφαιρα, γεγονός που αποτελεί μια ακόμη παγκόσμια πρωτοτυπία.

Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη, σε απόλυτη συνεργασία με τους αρχιτέκτονες του έργου, επέμεινε για τη δημιουργία ενός ιδιαίτερα ευχάριστου περιβάλλοντος στον εσωτερικό και εξωτερικό χώρο του νέου Νοσοκομείου με χρήση πρωτότυπων σχημάτων, εναλλασσομένων χρωματισμών, πρόβλεψη παιδότοπων, παιδικών χαρών και χώρων δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών.

Η σκληρή νοσηλευτική πραγματικότητα μοιάζει αδύναμη μπροστά στην παιδική φαντασία.

Έξω στον κήπο του Νοσοκομείου, ένας πράσινος τροχονόμος δείχνει στους επισκέπτες την είσοδο της «Ελπίδας».

Στην πινακίδα του πάλι, αναγράφεται το όνομα «Μαριάννα Βαρδινογιάννη».

Πρόκειται για την ελάχιστη καταβολή της Πολιτείας, έρχεται ως απάντηση στην υψηλή προσφορά της ευεργέτη του:

«Αυτό σε αναγνώριση της προσφοράς της, που εμπνεύστηκε και υλοποίησε τη δημιουργία του, χρηματοδότησε η ίδια τον ιατρικό και νοσοκομειακό εξοπλισμό του και κάλυψε ένα μεγάλο μέρος του κόστους της ανέγερσής του.

Θεωρώ μοναδική εμπειρία τη συνεργασία μου με την κ. Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη, μια Μεγάλη Κυρία και χαίρομαι ιδιαίτερα που βρίσκεται στο πλάι μου», θα ακουστεί από το Διευθυντή του Νοσοκομείου μέσα στην αίθουσα υποδοχής την 14η Οκτωβρίου. Οι δημοσιογράφοι στον χώρο ξεσπούν σε ζεστά χειροκροτήματα.

Η κυρία Βαρδινογιάννη άλλωστε, διαθέτει το αξιοζήλευτο χάρισμα να προσφέρει θέρμη ψυχής στον περίγυρό της. Η ίδια είναι ιδιαίτερα συγκινημένη.

«Με χαρά και συγκίνηση σας υποδεχόμαστε έδω…».

Η ξενάγηση στους χώρους κερδίζει τις εντυπώσεις.

Σε συνέντευξη της λίγες ημέρες μετά, η Μαριάννα Βαρδινογιάννη θα δηλώσει πως έπονται κι άλλοι αγώνες, «Το νοσοκομείο ήταν για μένα ένα χρέος κι ένα έργο ζωής, ήταν ταυτόχρονα μία μόνο μάχη που κερδήθηκε στον αγώνα κοντά στα παιδιά. Έπονται κι άλλες. Αλλά προτιμώ να μιλήσω με έργα παρά με λόγια, όπως πάντοτε έκανα».

 Τα μάτια όλου του κόσμου στραμμένα εδώ

Στη διάρκεια της υλοποίησης του έργου, οι συνοδοιπόροι της κυρίας Βαρδινογιάννη είναι πολλοί. Η ίδια κατάφερε να συστρατεύσει στον αγώνα της από μικρούς μαθητές ως και συνταξιούχους.

Τα παιδιά των σχολείων άνοιξαν τον κουμπαρά τους και προσέφεραν ανιδιοτελώς το χαρτζιλίκι τους…

«Ποτέ δεν θα ξεχάσω το πόσο μας συμπαραστάθηκε ο ελληνικός λαός… Γι’ αυτό, μόλις είδα το νοσοκομείο τελειωμένο, αισθάνθηκα την ανάγκη να το αφιερώσω στον ελληνικό λαό. Να του το επιστρέψω.

Μακάρι να μπορούσα να σφίξω το χέρι στον καθένα που μας στήριξε από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Επειδή όμως αυτό δεν είναι δυνατό, έκανα το καλύτερο που μπορούσα με το να τους το ξεπληρώσω με το πιο σύγχρονο και πρωτοποριακό νοσοκομείο».

Μικροί και μεγάλοι την εμπιστεύονται και χαρίζουν πρόθυμα τον μικρό ή μεγάλο οβολό τους σε ένα κοινό όραμα με ρεαλιστικούς στόχους.

Ομόκεντροι κύκλοι γύρω από την «ελπίδα»


Παράλληλα με τις πρωτοβουλίες για τα παιδιά που ασθενούν από νεοπλασματικές νόσους, η Μαριάννα Βαρδινογιάννη επεκτείνει τις πρωτοβουλίες του Συλλόγου της «Ελπίδας» σε ευρύτερες παθογενείς κοινωνικές ομάδες πληθυσμού…

Το 2002 η «Ελπίδα» δημιουργεί τη Μονάδα Απεξάρτησης από τον Αλκοολισμό «18 Άνω» στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο στο Δαφνί στη θέση της Μονάδας που είχε καταστραφεί από τον σεισμό.

Σε σχέση με τα παιδιά, η «Ελπίδα» συνεργάζεται άμεσα με το «Ίδρυμα για το παιδί και την οικογένεια» και διοργανώνει πρωτότυπες εκδηλώσεις για τα παιδιά των Ιδρυμάτων της Αττικής.

Το 2010 η γιορτή πραγματοποιήθηκε στο Κτήμα Νάσιουτζικ, το 2009 στο Politeia Tennis Club κ.ο.κ. Το Ίδρυμα έχει συνεργαστεί κατά το παρελθόν με τους Γιατρούς του Κόσμου, ενώ έχει σταλεί φαρμακευτικό υλικό και ρούχα στο Κόσοβο, στο Βελιγράδι κ.α.

Το κοινωνικό έργο της «Ελπίδας» υπερπηδά τα σύνορα της κοινωνικής αλληλεγγύης.


Με πρωτοβουλία της Μαριάννας Βαρδινογιάννη το 2006 ολοκληρώνεται στο Βελιγράδι η δημιουργία του «Πολύ- πολιτισμικού Κέντρου για παιδιά Αθηνά». Το Ίδρυμα χτίστηκε και εξοπλίστηκε με πρωτοβουλία της «Ελπίδας» και του «Ιδρύματος για το Παιδί και την Οικογένεια». Και οι δύο φορείς φέρουν την υπογραφή της κυρίας Βαρδινογιάννη.

«Στόχος μας είναι ο χώρος αυτός να γίνει μια ζεστή αγκαλιά για παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας, ένα ορμητήριο γνώσης , καλλιέργειας και δημιουργίας, και μέσα από αυτές τις δραστηριότητες να προωθηθεί ο Πολιτισμός Ειρήνης με βάση το σχετικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα της UNESCO», θα σημειώσει η ίδια.

Ο Γενικός Διευθυντής της UNESCO, Koichiro Matsuura, θα τη συγχαρεί προσωπικά και θα της στείλει το δικό του  προσωπικό μήνυμα:

«Θεωρώ πολύ σημαντική την προσφορά της «ΕΛΠΙΔΑΣ» και του «Ιδρύματος για το Παιδί και την Οικογένεια».

Με αυτή την ευκαιρία θα ήθελα να μεταφέρω την βαθιά εκτίμηση που έχω στο πρόσωπό της και στο έργο της Μαριάννας Βαρδινογιάννη, και να τη συγχαρώ για την ολοκλήρωση αυτού του Κέντρου, καθώς και για την αφοσίωσή της στο ιδανικό της Ειρήνης».

Το Πολύ- πολιτισμικό Κέντρο διαθέτει πέντε αίθουσες, καθεμία φέρει το δικό της όνομα:

«Ειρήνη, Ελευθερία, Αγάπη, Φιλία, Ελπίδα. Οι έλληνες πολίτες συμμετέχουν στην προσπάθεια που υλοποιείται στα Βαλκάνια από την πρώτη στιγμή, μέσα από τον μεγάλο τηλεμαραθώνιο της «Ελπίδας» μετά τον πόλεμο του 1999.

Με βαθιά πίστη προσφοράς, η Μαριάννα Βαρδινογιάννη αναλαμβάνει την πρωτοβουλία δημιουργίας Χειρουργικής και Μετεγχειρητικής Μονάδας περίθαλψης σε συνεργασία με τους «Γιατρούς του Κόσμου» στην Gratanica.

 Πέρα από στενά  σύνορα, πλαίσια και συμβάσεις


Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη ταξιδεύει διαρκώς στο εξωτερικό και εκπροσωπεί επάξια την «Ελπίδα» σε συνέδρια. Και όπως ισχύει σε κάθε αμφίδρομο δίπολο, το έργο της κ. Βαρδινογιάννη στηρίζουν με πίστη καταξιωμένες προσωπικότητες από το εξωτερικό.

Την φετινή χρονιά, η κυρία Βαρδινογιάννη υποδέχτηκε στους χώρους της Ελπίδας, τη Nargiz Karimova, Πρόεδρο του Ιδρύματος «Happy Future of Children» στο Αζερμπαϊτζάν, τη Claire Anstee, σύζυγο του Δημάρχου του Λονδίνου και την Chairie Blerr, σύζυγο του πρώην Πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου.

Το 2009 πάλι, Η «Ελπίδα» καλωσόρισε την Ban Soon Taek, σύζυγο του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Βan Ki-Moon, το 2008 τον Jean-Pierre Kelche, Grand Chancelier του Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας και την Αnne Αymone Giscard D’Estaing, Πρόεδρος του Ιδρύματος «Fondation pour l’Enfance», πρώην Πρώτη Κυρία της Γαλλίας.