Τους ανθρώπους τους γνωρίζω στο εδώλιο.
Πότε μεγαλοσχήμονες, πρώην, κατηγορούμενοι για μεγάλες... ιστορίες και πότε φτωχόδιαβολοι για καθημερινές ιστορίες.
Άνθρωποι και χαρακτήρες... άλλοι νομίζουν ότι κάτι τους απέμεινε από αυτό που κάποτε ήταν. Διατηρούν ύφος ή κουβαλούν ένα αέρα... άνεσης. Άλλοι αδιαφορούν και άλλοι διατηρούν στο εδώλιο, όσο βαρύ και να είναι το κρίμα τους, μια αξιοπρέπεια, που δεν μπορείς να την αγνοήσεις ακόμη και αν η κατηγορία τη λεκιάζει...
Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Εδώ γνώρισα τον Άκη. Ή μάλλον τον γνωρίζω. Πάντως δε με αφήνει ακόμη να τον κατατάξω. Ή μάλλον αυτό θα το αναλάβει το δικαστήριο.
Πότε θυμώδης, πότε επίμονος, πάντοτε ευγενής, πότε σκεφτικός, αινιγματικός, πότε αποφασιστικός...
Αποφασισμένος πάντως είναι να... επιμείνει. Για το ΚΥΣΕΑ και τον Σημίτη. Επιμένει, μπλοφάρει;
Eίναι λίγο πριν το ξέσπασμα του; Ή είναι πολύ αργά για τον Άκη;
Share
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Θέλω να πω ότι: