Εικόνες με ανθρώπους να απλώνουν τα χέρια για λίγα λαχανικά, να στριμώχνονται για μερικά φρούτα, άλλοι να μαζεύουν ότι περίσσευε ακόμα και από τον δρόμο… το συνηθίσαμε και αυτό!
Κοιτάς γύρω σου και παντού ανθρώπινα δράματα, ανεργία, ανασφάλιστοι καταχρεωμένοι επαγγελματίες ,κόκκινα δάνεια…γονείς που αγωνιούν για τα παιδιά τους.
Υπάρχουν στιγμές, που νοιώθεις ότι χάνεις την αναπνοή σου, με μια λέξη ασφυξία οικονομική και κοινωνική!
Ο πρωθυπουργός και ο Υπουργός Οικονομικών περιμένουν και υπόσχονται την ανάπτυξη, εγώ συναντώ ανθρώπους που περιμένουν τον δικαστικό επιμελητή η την αστυνομία.
Μια κοινωνία σε ένα καζάνι, κάποιοι αυτοκτονούν άλλοι μεταναστεύουν και οι περισσότεροι υπομένουν και περιμένουν, αυτό ερμηνεύεται ως ανοχή…
Οι εικόνες αυτές, και δεν χρειάζονται αναβαθμιστείς από οίκους ή να αναλύσεις στοιχεία για την ύφεση, είναι η επιβεβαίωση του λάθους που ομολόγησε το ΔΝΤ αλλά πληρώνουν οι Έλληνες πολίτες!
Ναι, κάναμε πολλά λάθη για να φτάσουμε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας με πρώτο και βασικότερο ήταν ότι πιστέψαμε σε λαϊκιστές και επιδιώξαμε να απολαμβάνουμε μια ζωή για την οποία δεν κοπιάσαμε ανάλογα.
Τα λάθη όμως δεν διορθώνονται με λάθη κάτι που συμβαίνει στην περίπτωσή της Ελλάδας.
Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα, είναι ομοψυχία και ένα ελληνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας. Δεν χρειάζεται την εύκολη συνταγή του μνημονίου, και τους ξένους εκκαθαριστές που κοιτάζουν μόνο τα συμφέροντα των δανειστών.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη από ηγεσία, όχι τεχνοκράτες που παλεύουν με τους αριθμούς, που θα εμπνεύσει το λαό και δεν θα τον περιθωριοποιήσει.
Καθημερινά η φτώχεια χτυπά την πόρτα όλων και περισσοτέρων ελλήνων, και παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης και την αισιοδοξία της, το φως στο τούνελ δεν φαίνεται.
Τουλάχιστον όσο συνεχίζεται η «τυφλή» λιτότητα.
Η ανάπτυξη θα παραμείνει κάτι που αναζητείται γιατί κανείς δεν πιστεύει ότι σε μια περίοδο που κόβονται οι δημόσιες και ιδιωτικές δαπάνες θα υπάρξει ανάπτυξη.
Με τέτοια αυτοτροφοδοτούμενη ύφεση ακόμα και μεγάλες επενδύσεις να γίνουν ο ρυθμός αύξησης της ανεργίας θα είναι μεγαλύτερος του ρυθμού αύξησης των νέων εργαζομένων.
Οπότε η Κρίση θα μεγαλώνει γιατί για να καταπολεμηθεί πρέπει πρώτα να μειωθεί η ανεργία.
Αυτή είναι η Ελλάδα που θέλουμε, αυτή την εικόνα που επαναλαμβάνεται, όπου εκατοντάδες χέρια ικέτευαν για μια σακούλα πορτοκάλια, για λίγα μαρούλια και για δύο-τρία κρεμμύδια;
Η πολιτική ηγεσία συνεχίζει να είναι προκλητική, όσο συνεχίζει να ανέχεται τον κ. Στουρνάρα, ο οποίος εμφανίστηκε προκλητικότερος από κάθε άλλη φορά στη κοινή συνεδρίαση των επιτροπών Οικονομικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής λέγοντας ότι το συνολικό δάνειο που έχει λάβει η χώρα μας από την Τρόικα μέσω των Μνημονίων είναι το μεγαλύτερο δάνειο που έχει δοθεί σε οποιονδήποτε από την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αυτό δηλαδή, δεν είναι δάνειο, αυτό είναι σχεδόν δώρο, είπε. Λες και μας το χαρίσανε!
Είναι δώρα κ. Στουρνάρα; Όχι είναι «ευλογία» κ. Στουρνάρα:
1.500.000 άνεργοι, από τους οποίους οι μισοί και παραπάνω νέοι έως 25 ετών.
Κοντά στα 4.000.000 ανασφάλιστοι συνολικά, από τους οποίους το 1.000.000 παιδιά.
40% του πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας.
250.000 συνάνθρωποί μας σιτίζονται σε συσσίτια, ενώ μονάχα στην Αθήνα καταγράφονται25.000 άστεγοι.
440.000 παιδιά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας με προφανή κίνδυνο υποσιτισμού και αποστέρησης άλλων θεμελιωδών για την υγεία τους ανέσεων (θέρμανση, υγειονομική φροντίδα, ψυχαγωγία, κλπ) (έκθεση UNICEF για την Ελλάδα 2012).
Αυτή είναι η ευλογία των δώρων που μας έκαναν οι δανειστές!
Η τρικομματική κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός συμφωνούν με αυτά που λέει ο κ. Στουρνάρας;
Είναι καιρός να ξυπνήσουμε, δίπλα μας εκτυλίσσεται μια κοινωνική τραγωδία στη συνέχεια μας περιμένουν εθνικές τραγωδίες.
Χάνουμε την αξιοπρέπεια μας, τη συνείδηση μας και στη συνέχεια την εθνική μας ταυτότητα.
Νίκος Παναγιωτόπουλος
Share
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Θέλω να πω ότι: