μεσημεράκι, και στο σουβλατζίδικο "Στου Χαρχάν" να σου και μπαίνει μια πάπια
-πιασε δυο σουβλάκια και μια μπύρα!
-ρε, συ, μια πάπια!
-μπράβο, φίλε, απο όραση καλά πάμε!
-και μιλάει!
-και απο ακοή το ίδιο! Πιασε δυο σουβλάκια και μια μπύρα να τελειώνουμε!
-αμέσως...αλλά, ξέρεις δεν μού συμβαίνει κάθε μέρα να έχω πελάτη πάπια. Πώς απο δω;
-δουλεύω στην οικοδομή απέναντι.
και παίρνει τα σουβλάκια και την μπύρα, πληρώνει και φεύγει.
Αυτό το βιολί συνεχίστηκε δυο βδομάδες. Και να, που μια μέρα έρχεται στην πόλη
ένα τσίρκο. Και τυχαίνει ο αρχιτσιρκολάνος να κάνει μια στάση στο μαγαζί. Ο σουβλατζής δεν κρατιέται και το και το για την πάπια που μιλάει. Κι ο αρχιτσιρκολάνος:
-να μού την στείλεις οπωσδήποτε, την χρειάζομαι!
Αμ έπος αμ έργων, με το που εμφανίζεται την άλλη μέρα η πάπια, λέει ο
σουβλατζής
-σού βρήκα δουλειά που θα τα κονομήσεις καλά.
-τι;
-στο τσίρκο. ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ!
-στο τσίρκο;
-ναι, ντε, στο τσίρκο!
-στο τσίρκο; Εκεί που έχουν την μεγάλη την τέντα; Και τα μεταλλικά κλουβιά με
τα ζώα ; Και τα βαγόνια με τις λαστιχένιες ρόδες;
-ναι
η πάπια φαίνεται να τα χει κάπως χαμένα
-καλά, και τι μπορεί αυτοί να χρειάζονται έναν σοβατζή;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Θέλω να πω ότι: